Ostatni dylemat, nie mam garmina, czy innego zegarka z gps, poniewaz biegtam w opasce na smartfona, ale zauwazylem ze troche przez to reka dretwieje, wiec chyba zrezygunuję wogole, zabiorę sobie zwykły zegarek na reke ze stoperem, mam taki z pulsometrem i mam nadzieje, ze jakos uda mi sie obliczyc tempo, poniewaz w stresie moze byc chyba troche inaczej odczuwalne prawda? i teoretycznie moge biec szybciej, przez to nie dac rady. Macie jakies rady? czy po prostu trzymac sie balonika? a moze wogole sie nie trzymac i ustawic sie na czas 2 h w miare mozliwosci przyspieszac, bo jezeli sie ustawie za wczesnie to mogą mnie zadeptac

jak będziesz mieć stoper to kontroluj czas względem tabliczek z kilometrami
oblicz sobie, jaki powinieneś mieć czas na 1/2/3/5/10/15km biegnąc na 2h, później możesz reagować, ale lepiej jest zacząć trochę wolniej, tym bardziej, że w debiucie na początku nogi same się wyrywają i idziesz z tłumem

czasem inne koszulki niż te, które są wydawane w pakiecie, są korzystne jak na trasie będą znajomi i rodzina to szybciej Cię wypatrzą - osobiście stwierdzone i potwierdzone

Wyciagasz sznurowki do polowy buta najlepiej, i ten czip przeplatasz miedzy sznurowkami - powinna byc w nim dziura wiazajac jednoczescnie ponownie w oczka sznurowki.
Lepiej wyciagnac z kilku oczek te sznurowki niz tylko na gorze, wtedy nie będzie on w zaden sposob dyndal.

Dziękuję podstawek i lupus za rady, hm ... coś mi się chyba wczoraj pomyliło jak oglądałem pogodę prognozy, czyżby już jednodniowa się nie sprawdzała ...

Dlaczego Cie nie ma jeszcze w grupach na endo i Strava?

Powodzenia

Niestety sprawdził się czarny scenariusz, łudziłem się, że nie okaże się prawdą, a rezonans potwierdzi, że bóle wynikają z czegoś innego. Główna inf.: "Cechy niemal całkowitego zerwania więzadła krzyżowego przedniego z zachowaniem wąskiego pasma obrzękniętych włókien szerokości ok.2mm."

Początek biegowego sezonu dla mnie jednocześnie jest końcem.
Nie wiem może kiedyś jeszcze się w sobie zbiorę, na dzień dzisiejszy totalny brak sił, nawet na ponowną operację i dochodzenie do siebie, bardzo ciężko się rezygnuje.
Chciałbym, aby to było chwilowe rozgoryczenie, wynikające z faktu uderzenia informację, a nie brak wiary.

I na koniec - plan jest taki,, aby przebiec 10tke w następną niedzielę na orlenie i na tym koniec.
Nie wiem jak będzie, nie wiem czy wrócę jeszcze do biegania ale wiedzcie, że zawsze Wam kibicuję.

Fatalna wiadomość. Wytrwałości

rzeczywiscie, fatalna wiadomosc :/ ale jak trzeba to rob ta operacje i wracaj jesli nie mozesz do biegania to moze np. na rower gdzie tez juz jest dosc liczna grupa na forum. dla mnie osobiscie Twoj powrot po poprzedniej operacji byl zajebista inspiracja i czesto z rana zerkalem na endo tylko po to by sie przekonac, ze znow wyszedles na trening dzieki czemu sam czerpalem energie i motywacje do swoich treningow wieczorem. powtorze za podstawkiem: wytrwalosci

Zdrowia

Jesli mozesz uprawiac pluywanie i rower to rob to. wiem, ze trudno teraz jest o tym myslec, ale dzieki temu nie skapciejesz, a ja znam naprawde sporo osob, ktore katuja rowery to jak pojda pobiegac to niszcza wielu biegaczy

Trzymaj się Radek, zawsze ci będę kibicowal, za twoj hart ducha. Wiem, ze teraz masz chwile zwatpienia, ale wiem tez, ze się podniesiesz i wrocisz silniejszy. Powodzenia.

widocznie bardzo słabych biegaczy bo kondycja biegowa a rowery to dwie różne rzeczy.

Trzymaj się Radek. Może to długo potrwa ale wierzę, że wrócisz do biegania. A na razie tak jak chłopaki radzą - basen, rower, siłka. Nie to samo co prawda ale też daje kopa

Lupus napisał to w formie żartu

Radek powrotu do zdrowia

W wieku 34 lat zacząłem biegać od 9 marca, trzy razy w tygodniu po asfalcie. Wtorki i czwartki po 5,5 km a w niedzielę 10 km. Na początku zakupiłem tanie buty mówiąc sobie poczekam aż będę biegał systematycznie 2-3 miesiące. Po 2 biegach na 10 km mój czas to 51:29 słabo patrząc na inne osiągnięcia.
Niestety od czwartku mam problemy z prawym kolanem, boli jak biegam a nawet czuję dyskomfort przy chodzeniu.
Człowiek chce dalej biegać a nie może.
Czy miewaliście na początku podobne urazy. Może źle biegam lub zbyt intensywnie rozpocząłem treningi?

Ja miałem problem z (też) prawym kolanem. Odczekałem rok i przeszło xd

No rok to ja nie mam zamiaru czekać.

Gdzie dokładnie Cie boli?
10 km w 51 min treningowo to jest mocne tempo biorąc pod uwagę, że biegasz od miesiąca. Podejrzewam, że musisz powzmacniać stawy biodrowy, kolanowy, mięśnie pośladkowe bo nie są przygotowane do takich obciążeń

Rafik, na pocieszenie Ci powiem, ze jeszcze 6 lat wisisz w kategorii M 30

Wczoraj wziąłem udział w innym "biegu". Mistrzostwa województwa z wiedzy sportowej. 3 miejsce.

http://www.klubolimpijczyka-wysocko.pl/i...amp;ucat=1&

Jakby ktoś chciał pytania, to chętnie wyślę

XV Półmaraton Żywiecki (30. Marzec 2014)

W Żywcu pojawiłem się o godz. 8.40. Spacer spod jednej z lepsiejszych pizzerii w jakich miałem okazję się stołować (LaSopressa - jednak zawsze miejmy na uwadze fakt, że każdy jest inny) i po ok. 500m byłem na żywieckim rynku, gdzie tu i ówdzie rozkładały się biegowe kramy. W jednym z namiotów wydawano pakiety, a raczej koperty startowe. Zestaw ten zawierał jedynie numer startowy i talon na posiłek. Obiecanego ręcznika nie było ani widać, ani słychać. Na uwagę zasługuje również telebim, na którym prócz nie pamiętam już czego, wyświetlano archiwalny materiał z zeszłorocznego biegu. Pierwsze co rzucało się w oczy, to śnieg leżący w tamtym czasie na zboczach przy trasie. W tym roku śniegu nie było, a co więcej niebo nad rynkiem nie zapowiadało, żeby miał się pojawić . Jeszcze z rana temperatura może nie była za wysoka i ogólnie dało się odczuć zimne, rześkie powietrze, ale po bezchmurnym niebie i wznoszącym się słońcu nawet taki meteorolog, jak ja mógł przewidzieć, że będzie ciepło i przyjemnie. Szatnie dla zawodników były zorganizowane w pobliskiej hali sportowej, a na zewnątrz udostępniono toi toie, gdzie nawet można się było nadziać na papier toaletowy (nie wiem czy we wszystkich, ale w jednym na pewno tak… i to już zwiastowało dobry dzień ). Rozgrzewka w kierunku linii startu, kilka okrążeń wokół rynku, lekki stretching i kilka minut przed 10:00 byłem już gotowy do startu...
Do startu, który kilka dni temu stanął pod dużym znakiem zapytania. W środę po dziesiątce w Brzeszczach wybrałem się na spokojne rozbieganie. Z założenia miało być krótkie, ale nie sądziłem, że aż tak. Po 4 minutach przy prawidłowym ustawieniu stopy coś przeskoczyło w kostce. Czasami mi się to zdarzało, ale na zasadzie, że po sekundzie wracało na swoje miejsce, a tu ta sekunda z każdą upływającą kolejną sekundą wydłużała się (słowo klucz: sekunda). Spacer na jednej nodze do domu i wyczekiwanie na to co przyniesienie następny dzień. Wielkiej poprawy nie stwierdziłem i widmo jedzenia na darmo w ostatnim czasie makaronu przegryzanego ryżem, zbliżało się wielkimi krokami. Na szczęście w piątek ni stąd, ni zowąd nastąpiła poprawa dająca nadzieję na lepsze jutro. W sobotę po "całodziennych" pracach ogrodowych u J&M wykonałem testową przebieżkę, która okazała się być obiecującą i nadała sens próbie zmierzenia się jednak z tym pół-królewskim dystansem.

Na linii startu puściłem przodem kilku Ukraińców, którzy wyglądali na takich, co chcą powalczyć o pierwsze miejsca. Początek trasy dosyć płaski i znowu (podobnie jak w Brzeszczach) poczułem lekkie zaniepokojenie, kiedy to miła pani oznajmiła mi przez słuchawki, że moje tempo wynosi ~4:30-4:40. Zważywszy na fakt, że nie licząc 10km w Brzeszczach przez ostatnie 3 tygodnie przebiegłem 1km (słownie: 1km), po którym to zresztą nastąpił wspomniany wcześniej przeskok w kostce, trochę się przestraszyłem. Ogólnie to muszę wybrać się na jakąś pielgrzymkę, żeby naumieć się startu wspólnego bez nadmiernego narzucania sobie tempa . Pierwsze podbiegi, które kojarzę zaczęły się w okolicy 5km po skręcie w stronę Zarzecza i ciągły się, aż do tego najdłuższego na 18km. Ale jako że jedna z prawd biegowym mówi, że jeżeli start i meta znajdują się w tym samym miejscu, to suma podbiegów i zbiegów musi być równa, to dystans pomiędzy 5 a 18km przeplatany był właśnie i zbiegami i krótkimi, ale płaskimi odcinkami. Przed pierwszym punktem odżywczym na 10km zaaplikowałem sobie trochę żelu o smaku cytrynowym (tak jakby to była najważniejsza informacja dnia). Następnie skorzystałem z tego za co zapłaciłem i na 10km wypiłem trochę izotoniku. Niestety ten z kolei był o smaku grejfrutowym, ale już nie pytałem wolontariuszy czy jest jakiś wybór. Na 10km zameldowałem się z czasem 46:42. Następna była premia lotna na zaporze w Tresnej (11km) i w tym momencie zaczynała się tak jakby droga powrotna. Coraz cięższe podbiegi w dalszym ciągu przeplatały się ze zbiegami. Na 13km pojawiła się kolka i ból w kolanie. Jednak do 15km reakcji organizmu się nie obawiałem, gdyż już wcześniej miałem okazję (cały jeden raz) przebiec taki dystans i muszę przyznać, że reakcje organizmu były podobne. Na drugim punkcie odżywczym (15km) kolejna dawka żelu i izotonika (tym razem już o przyjemniejszym smaku) i przede mną droga w nieznane. Jak wspomniałem do tamtej pory, to 15km było najdłuższym dystansem, jaki udało mi się przebyć jednorazowo. Jednak kolejne km mijały całkiem pozytywnie. Po minięciu tabliczki z napisem 17km miało nastąpić najgorsze. Słynny podbieg, który miał być testem wytrzymałości psychiczno-fizycznej. Nie raz i nie dwa pokonywałem ten odcinek samochodem. Pamiętnej zimy spędziłem tam nawet 1h, gdyż moje zimówki nie potrafiły sobie poradzić z tym nachyleniem. Jak się okazało moje nimbusy są więcej warte niż zimówki i stałym tempem jechały do przodu. Na 19km ostatni kubek napoju, jeszcze chwilę pod górę i w końcu ukazał się widok na panoramę Żywca. Oznaczało to nic innego, jak tylko przyjemny zbieg dzięki któremu na 20km udało mi się osiągnąć średnie tempo ~4:12min/km. Ostatnia prosta prowadząca przez skrzyżowanie do rynku minęła przyjemnie, gdyż cel był już na wyciągnięcie buta. Na metę wpadłem z czasem 01:39:53 i jakkolwiek to zabrzmi, nawet nie za bardzo zmęczony. Naprawdę bywało gorzej.
Zaraz po przekroczeniu linii mety postanowiłem wyjaśnić sprawę z ręcznikiem... a precyzyjniej można rzec, że to sprawa sama się wyjaśniła. Wraz z medalem, który lądował na szyi zawodników do ręki wędrowała siateczka z ręcznikiem i wodą. Ot cała tajemnica zaginionego ręcznika rozwiązana. Po wykonaniu książkowego, lekkiego stretchingu i prysznicu udostępnionego na hali udałem się na uzupełnienie kalorii. Organizatorzy zapewnili zupę z białą kiełbasą, krokieta i kawę/herbatę. Jak na rekordową ilość uczestników (trasę ukończyło 1456 osób) wydawanie posiłków przebiegało całkiem sprawnie (przynajmniej w momencie, w którym ja spożywałem). Po obiedzie krótki powrót na rynek, a następnie znowu na trasę półmaratonu. Tym razem kilometry uciekały w odwrotnej kolejności, a odcinek pomiędzy 20 a 18km okazał się być całkiem przyjemny patrząc na niego zza kierownicy w samochodzie.

Z luźnych zdarzeń z trasy warto jeszcze odnotować miny niektórych kierowców, którzy czekali na poboczu, aby ponownie móc włączyć się do ruchu. Kilka lat temu, kiedy jeszcze nie wiedziałem co to jest "bieganie bez piłki" sam znalazłem się w identycznej sytuacji i w mniej lub bardziej kulturalny sposób zadawałem sobie pytanie: O co tu chodzi? / Co oni robią?. A teraz już wiem o co chodzi z tym bieganiem...

* bieg dedykuję mojemu zagranicznemu sponsorowi, a z okazji Twoich urodzin wszystkiego najlepszego dla mnie... i dla Ciebie również

XV Półmaraton Żywiecki
Miejsce: Żywiec
Data: 30.03.2014
Dystans: 21km 97,5m
Czas: 01:39:53
Tempo: 4:44 min/km
Open: 443/1456
M18: 102/245

Nie ma Cię na endo, to nie istniejesz.